اوتیسم، علائم و راه های درمان آن

ما در سایت جریان و این مقاله سعی می کنیم با نگاهی جامع، اطلاعات مفید و همه جانبه ای در مورد اختلال طیف اوتیسم و کودکان مبتلا به آن، در اختیار شما بگذاریم.
با ما تا انتها همراه باشید:

اوتیسم چیست؟
ابتدا ببینیم اوتیسم چیست؟
اختلال اوتیسم عبارت است از ناتوانی کودک در برقراری ارتباط با مردم یا موقعیت‌ها. کودکان با نشانه های اوتیسم اغلب به عنوان کودکان آرام اشتباه گرفته می‌شوند زیرا توقعات زیادی از والدین خود ندارند. بعد از نوزادی هیچ وابستگی نسبت به اشخاص نشان نداده، بر عکس به اشیا مکانیکی وابسته می‌شوند. قابل ذکر است که به دلیل گستردگی علائم بیماری، آن را اختلال طیف اوتیسم (ASD) می‌نامند.

برای تهیه ی محصول صوتی «راهنمای بهبود کودک مبتلا به اوتیسم در منزل» عجله نکنید. ابتدا قسمتی از این محصول را گوش کنید: 

علت به وجود آمدن اوتیسم چیست؟
در حال حاضر هیچ علت مشخصی برای بیماری اوتیسم کشف نشده است؛ اما احتمال تاثیر عوامل ژنتیکی و دارویی در بروز این بیماری وجود دارد. در بعضی از خانواده ها مشاهده شده است که این بیماری نسل به نسل انتقال پیدا می کند.

در موارد دیگر می توان به مادران بارداری اشاره کرد که در زمان بارداری دچار بیماری های عفونی می شوند و نوزاد مبتلا به بیماری اوتیسم شده است. به عنوان مثال، وقتی یک زن باردار داروهای خاصی مانند داروهای دیابت، چاقی مفرط و مُسکن‌ها را مصرف کند، احتمال ابتلای کودک او به بیماری اوتیسم بالا می‌رود.

آیا می دانید اوتیسم انواع مختلفی دارد؟
در این مقاله به صورت دقیق و مفید در مورد انواع اختلالات طیف اوتیسم برایتان نوشته ایم:
انواع اوتیسم | علائم و راهنمای نگهداری و درمان

دیگر علت های بیماری اوتیسم ( که هنوز به اثبات نرسیده) شامل: یک اختلال متابولیک مادرزادی ناشی از عدم حضور یک آنزیم، سرخجه، زندگی ماشینی و عوامل ناشی از آن مانند استرس، رژیم غذایی ، تغییرات مجرای گوارشی ، مسمومیت با جیوه ، عدم استفاده از ویتامین ها و املاح و حساسیت به واکسن است.

در فیلم کوتاه زیر به مدت 1 دقیقه، دنیا را از دید یک کودک مبتلا به اوتیسم ببینید:

علائم اوتیسم در کودکان چیست؟

مشکل اصلی کودکان با نشانه های اوتیسم مشکلات ارتباطی است:
آنها از درک احساسات یا تفکرات سایرین عاجز هستند؛ بنابراین برای آنها مشکل است که احساسات‌ خود را از طریق کلمات، ژست‌ها، حالات صورت یا لمس کردن بیان کنند.
کودک مبتلا به اوتیسم «من» نمی گوید! کودک مبتلا به بیماری اوتیسم شناختی از «من» ندارد و خود را با نام صدا می زند؛ مثلا می گوید: «ماشین بهروز را بدید!». همچنین کودکان اوتیسم معمولاً قادر به برقراری ارتباط چشمی نیستند. این کودکان به لبخند یا خستگی دیگران توجهی ندارند و نمی توانند نوبت را رعایت کنند. آنها ارتباط یکطرفه برقرار می کنند و به همین علت ارتباطشان موثر نیست.

عدم یکپارچگی حسی در کودکان مبتلا به اوتیسم:
کودکان اوتیسم یکپارچگی حسی ندارند؛ یعنی در برخی از آنها آستانه درد بسیار بالا و در برخی پایین است. بعضی از آنها گاهی متوجه سوختگی های شدید نمی شوند و برخی با کوچکترین ضربه درد شدید حس می کنند. در مورد صدا هم همینطور است؛ گاهی یک کودک با علائم اوتیسم صداهای بسیار آهسته را می شنود و به آن توجه دارد در حالی که متوجه صداهای بلند مثل صدای زنگ در نمی شود.
یک کودک با نشانه های اوتیسم ممکن است در مواجهه با صداها، تماس، بوها یا دیدن مناظری که برای دیگران عادی است، دچار مشکلاتی جدی یا در برخی موارد دردناک باشد.

کودکان مبتلا به اوتیسم ممکن است حرکات بدنی تکراری و تقلیدی را انجام دهند: 
این کودکان ساعت ها با یک وسیله یا اسباب بازی سرگرم می شوند. کودک طبیعی چون محرک های مختلف را آزمایش می کند، پیشرفت می کند اما کودک با نشانه های اوتیسم ساعت ها یک بازی تکراری انجام می دهد.
مثال دیگر اینکه: زیاد پیش می آید که کودک اوتیسم محو پنکه و لباسشویی می شود! کودکان اوتیسم به چرخیدن یا به وسایلی که می چرخد مثل پنکه و لباسشویی علاقمند هستند و ممکن است ساعت ها خود را با تماشای آنها سرگرم کنند. ممکن است زنجیری را تکان دهند یا به موسیقی های ثابت واکنش و علاقه شدید نشان دهند.

اما آیا هر کودکی که علاقه زیاد به پنکه یا لباسشویی دارد مبتلا به بیماری اوتیسم است؟! 
خیر؛ کودکان با نشانه های اوتیسم به چرخیدن یا به وسایلی که می چرخند مثل پنکه و لباسشویی علاقه مند هستند و ممکن است ساعت ها خود را با تماشای آن ها سرگرم کنند و شدت و میزان این علاقه بسیار بالاست، در صورتی که یک کودک معمولی شاید پس از پنج تا ده دقیقه، این چرخش جذابیتش را از دست بدهد.

اگر شما هم یک کودک مبتلا به اوتیسم دارید، می دانید که برای بهبود او باید چند صد یا حتی چند میلیون هزینه کنید! ضمن اینکه باید وقت زیادی را هم صرف کنید تا او را پیش متخصصین ببرید. ما برای این مشکلات فکری کرده ایم:

شما با خرید محصول صوتی «راهنمای بهبود کودک اوتیسم در منزل» یاد می گیرید که چگونه در خانه و با کمترین امکانات، کودک اوتیسمی خود را بهبود دهید و توانمند کنید. در صورت عدم رضایت از این محصول، بدون هیچ پیش شرطی کل مبلغ به شما برگردانده می شود.

کودک مبتلا به اوتیسم ممکن است واکنش‌های غیر معمول نسبت به مردم داشته باشد یا به اشیا وابستگی شدید پیدا کند و در مقابل تغییرات در روال عادی زندگی مقاومت نشان دهد یا رفتارهای پرخاشگرانه داشته باشند و به خودش آسیب برساند. این رفتارها به هیچ وجه دلیل بر وجود بیماری دیگری نیست. در این مواقع، درمانگر کودک را به روان پزشک معرفی می کند تا با دارو، درمان شود.
این کودکان گاهی اوقات ممکن است اصلا متوجه افراد، اشیا یا فعالیت‌های اطراف‌ خود نشوند. برخی از این کودکان ممکن است دچار تشنج‌های شدید شوند؛ در برخی موارد این تشنج‌ها در دوران بلوغ رخ می‌دهد.

کودک مبتلا به اوتیسم اختلال تکلم دارد:
از نظر کلامی، کودک مبتلا به اوتیسم دچار تاخیر است. کودکان به مرور که بزرگ می شوند، درک بیانی بالاتری در مقایسه با قدرت بیان دارند. یک کودک طبیعی در یک سالگی می تواند تک کلمه ادا کند و در 1.5 سالگی 3-2 کلمه را با هم ترکیب می کند اما کودکان اوتیسم یا کلام ندارند یا در مقایسه با سنشان دچار تاخیر کلامی اند. 
کودک مبتلا به اوتیسم حتی اگر کلام داشته باشد، نمی تواند درست ارتباط برقرار کند و گفتارش جهت دار نیست. ممکن است محتوای کلام با سنش متناسب نباشد یا بدون توجه به صحبت های دیگران فقط در مورد علایق خود صحبت کند.
همچنین واژه سازی کودک با نشانه های اوتیسم غیرطبیعی است. ممکن است واژه سازی به شکل بازی در کودکان عادی هم دیده شود اما جایگزین کردن همیشگی واژه ها، مختص مبتلایان به اوتیسم است. مثلا کودک مبتلا به اوتیسم ممکن است همیشه به «باب اسفنجی»، «بنگی» بگوید.

معیار‌های تشخیص DSM-5 برای اختلال اوتیسم: 
فرد بطور دایم و در موقعیت‌های مختلف، در ارتباطات اجتماعی و تعامل اجتماعی مشکل دارد. نقص در تعامل اجتماعی – هیجانیِ متقابل، یک پیوستار است که از  نزدیک شدن به دیگران به صورت غیر عادی و عدم مصاحبت نوبتی شروع می‌شود، از علاقه اندک به اشتراک گذاشتن علایق، هیجان‌ها و عواطف خود و واکنش نه چندان زیاد و مناسب به علایق، هیجان‌ها و عواطف دیگران عبور می‌کند و به بی‌اعتنایی کامل به تعامل اجتماعی و پیشقدم شدن در آن خاتمه می‌یابد. فرد در رفتار‌های ارتباطی غیر کلامی که برای تعامل اجتماعی ضرورت دارند نقص دارد. نقص در رفتارهای ارتباطی غیر کلامی یک پیوستار است که از ضعف فرد در  ادغام روش‌های ارتباطی کلامی و غیر کلامی شروع می‌شود، از ناهنجاری در تماس چشمی و زبان بدن، یا نقص درک روش‌های غیر کلامی و استفاده از آنها عبور می‌کند و به فقدان کامل حالات هیجانی صورت یا ژست‌های بدنی خاتمه می‌یابد.

این فیلم می تواند برایتان الهام بخش باشد...

تنها 7 دقیقه زمان بگذارید و این فیلم را ببینید؛ داستان یک مادر است که متوجه بیماری اوتیسم فرزند می شود. و یاد می گیرد که چگونه ویژگی ها و توانایی های خاص کودکش را کشف کند و با آنها کنار بیاید: 

اوتیسم از چند سالگی قابل تشخیص است؟
علائم بیماری اوتیسم معمولا در سه سال اول زندگی بروز می‌کند و برخی از کودکان از بدو تولد این علائم را نشان می‌دهند. برخی دیگر ابتدا نرمال به نظر می‌رسند، اما از ۱۸ تا ۳۶ ماهگی به یکباره نشانه های اوتیسم را نشان می‌دهند.

آیا کودکان اوتیسم می توانند توانایی های خاصی هم داشته باشند؟
بر خلاف اغلب اختلالات شناختی معمول که با تأخیر در تمامی زمینه‌های رشد شناخته می‌شود، اوتیسمی‌ها گاهی مهارت‌های مختلفی دارند. این افراد شاید در برقراری ارتباط با سایرین مشکل داشته باشند، اما در زمینه‌های دیگری مانند طراحی، ساخت موسیقی، حل کردن مسائل ریاضی یا حفظ کردن برخی مطالب مهارت بسیار بالایی دارند و در تست‌های هوش غیر کلامی دارای هوش متوسط یا حتی بالایی هستند.

آیا اوتیسم درمان پذیر است؟
متاسفانه والدین برخی از کودکان دچار اوتیسم واقعیت را انکار می کنند چون پذیرش این موضوع سخت است اما با این کار فقط کودک شان را از دوران طلایی درمان محروم می کنند؛ در صورتی که اگر آموزش های لازم، به موقع به کودک در سن طلایی داده شود، احتمال طبیعی تر شدن رفتارها وجود دارد.
ما در این محصول آموزشی به شما آموزش می دهیم که چگونه کودکتان را توانمندتر بکنید.

سن طلایی درمان اوتیسم چه سنی است؟
سن طلایی درمان اوتیسم، تا قبل از 5 سالگی است.
هر چه در سن پایین تری اختلال تشخیص داده و بازتوانی ها شروع شود، احتمال طبیعی شدن بیشتر است اما باید بپذیریم که این کودکان همیشه تا حدودی با سایر همسالان خود متفاوت هستند.

حتماً بخوانید: خاطرات یک پدرِ کودک مبتلا به اوتیسم از زندگی با کودک اش

روش‌های بهبود اختلال طیف اوتیسم چیست؟

کاردرمانی و گفتاردرمانی

کارآمدترین روش درمانی اوتیسم، روش توانبخشی است. برای درمان بیماری اوتیسم کودک باید به طور فشرده و ترجیحا هر روز تحت خدمات گفتاردرمانی و کاردرمانی قرار گیرد. کاردرمانی و گفتاردرمانی به تقویت مهارت‌های مختلف کمک می‌کند. ارزیابی وضعیت حسی - حرکتی کودک به وسیله کارشناسان کاردرمانی صورت می‌پذیرد و در صورت لزوم جلسات کاردرمانی ذهنی کودک به طور منسجم برگزار می‌گردد.

دارو درمانی

به طور معمول دارودرمانی در مبتلایان به اختلالات اوتیسم بر کاهش علایم رفتاری نظیر تحریک‌پذیری، بیش‌فعالی، تهاجم و سایر رفتارهای خودآزارنده که بر توانایی کودک در یادگیری و محیط خانوادگی آنها تاثیرگذارند، متمرکز است. درصدی از مبتلایان به اوتیسم که رفتارهای تهاجمی از خود نشان می‌دهند، هنوز مورد بررسی قرار نگرفته‌اند. هرچند، یک مطالعه نشان داده است نزدیک به 20درصد از مبتلایان اختلال تکاملی فراگیرغیراختصاصی، تحریک‌پذیری متوسط تا شدید را تجربه می‌کنند.

هم اکنون فقط دو داروی مورد تایید سازمان غذا و داروی آمریکا برای درمان تحریک‌پذیری مرتبط با اوتیسم وجود دارد. این دو دارو، یعنی ریسپریدون و آریپیپرازول، هر دو در گروه داروهای آنتی سایکوتیک آتیپیک قرار دارند و با بلوک گیرنده‌های پس سیناپسی دوپامین و سروتونین اثر می‌کنند.

ریسپریدون: این دارو در اکتبر 2006 میلادی از سوی سازمان غذا و داروی آمریکا برای درمان تحریک‌پذیری مرتبط با اوتیسم در کودکان و نوجوانان 5 تا 16 سال مورد تایید قرار گرفت.

آریپیپرازول: در نوامبر 2009 میلادی، پس از دو مطالعه بالینی تصادفی، سازمان غذا و داروی آمریکا آریپیپرازول را برای درمان تحریک‌پذیری مرتبط با اختلالات اوتیسم در بیماران 6 تا 17 سال مورد تایید قرار داد.

رژیم غذایی
برخی از بچه‌های اوتیسمی، مایل به رژیم فاقد گلوتن و یا فاقد کازیین می‌باشند. هم اكنون در بسياری از كشورها برای كمک به كودكان اوتيسم از رژيم غذايی عاری از كازیين استفاده می‌شود.

شیر شتر:

شیر شتر دارای پروتیين‌های محافظ، و سرشار از آنزيم‌های ضد باكتری و ايمونوگلوبولين‌هایی است كه برای سيستم ايمنی بدن لازم و مفيد است. شير شتر به دليل نداشتن كازیين، اثر درمانی بسياری بر كاهش علایم نابهنجار رفتاری ناشی از اوتيسم دارد. تحقيقات نشان داده است كه مصرف شیر شتر در كودكان مبتلا به اوتيسم به علت نقص در سيستم ايمنی بدن، كه باعث مهار آنزيم‌های گوارشی می‌شود می‌تواند به طور معجزه آسایی باعث كاهش رفتارهای مخرب شود. نتایج پژوهش‌هایی که با هدف تاثير شير شتر بر روی کودکان انجام شده است نشان داده كه علایم بیماری این کودکان پس از نوشيدن شير شتر کاهش پیدا کرده است.

خانم کریستینا آدامز مادر یک کودک با نشانه های اوتیسم نیز در یک مقاله سِیر درمان پسرش را تشریح کرده و ابراز داشته که با مصرف شیر شتر در کمتر از ۲۴ ساعت علایم بهبود بیماری را شامل تغییر علایم رفتاری مانند تماس چشمی، ایجاد ارتباطات و جملات احساساتی مشاهده کرده است. او همچنین در مقاله خود به یادداشت‌هایی از والدینی که تجربه مشابهی را در درمان بیماری اوتیسم توسط شیر شتر داشته‌اند اشاره کرده است.

مکمل‌های منیزیم:
اگرچه یک رژیم غذایی متعادل و مغذی، برای همه کودکان ضروری است، اما منیزیم، به طور خاص، مربوط به افراد مبتلا به اوتیسم است. کمبود منیزیم، می‌تواند به علائمی منجر شود که شبیه به الگوهای رفتاری رایج در کودکان اوتیسم هستند، مانند تردید، دندان قروچه، اضطراب، تمرکز ضعیف و توجه پایین. 

اگر منیزیم، بخشی از مصرف مواد مغذی روزانه باشد، این علائم، کاهش یافته و باعث درمان رفتاری موثرتر و رفتار بهتر می‌شود.

روغن ماهی:

اسیدهای چرب امگا3، همراه با دیگر انواع اسیدهای چرب، برای رشد سالم و طبیعی بدن مفید و ضروری هستند. مطالعات نشان داده‌اند که سطح بالای امگا3 می‌تواند اجتماعی شدن را در افراد مبتلا به بیماری اوتیسم افزایش داده و همچنین می‌تواند رفتارهای بیش‌فعالانه و آشفته را آرام کند. روغن ماهی یکی از غلیظ‌ترین و در دسترس‌ترین شکل‌های امگا3 است و مکمل‌های آن تقریبا همه جا پیدا می‌شود.

ملاتونین:

یکی از مرتبط‌ترین نشانه های اوتیسم و شرایط آن، عادات بد خواب است. اختلال در چرخه خواب نرمال می تواند باعث تحریک‌پذیری، عدم تمرکز، اضطراب اجتماعی و استرس مزمن شود. به هر حال، ملاتونین، یک ماده آرام‌بخش است که می تواند خواب شب سالم و آرام را تضمین کرده و به کودکان اوتیسم کمک کند تا برنامه خواب آرام‌تری داشته باشند. رفتارهای بد خواب از بین رفته و امکان مهارت‌های اجتماعی و ارتباطی موثرتر به وجود می‌آید.

مواد غذایی که باعث افزایش ملاتونین می شوند:
آناناس ، موز، جوی دوسر، مارچوبه، مغزها ، پیاز، دانه ها، زنجبیل، ذرت، گوجه فرنگی، سیب زمینی، برنج، انگور و گیلاس.

پروبیوتیک:
بسیاری از محققان نشان داده‌اند که یکی از مشخص‌ترین دلایل اوتیسم، در اصل، رژیم بوده است. به عبارت دیگر، سلامت روده و مصرف مواد مغذی، دو دلیل اصلی بیماری اوتیسم (یا حتی پیشرفت آن) بودند. تراوایی روده‌ای، ارتباط نزدیکی به اوتیسم دارد و پروبیوتیک‌ها معمولا بهترین درمان هستند. پروبیتیوک‌ها، رشد و افزایش باکتری‌های سالم و مفید در روده را تحریک می‌کنند که می‌تواند به ما کمک کند تا مواد مغذی را به شکلی موثر جذب کنیم و همچنین از روده در برابر هر نوع عفونت محافظت می‌کنند. 

پروبیوتیک‌ها به مقدار زیادی در ماست یافت می‌شوند و با سیستم گوارشی سالم‌تر، برخی از نشانه های اوتیسم ممکن است از بین برود.

ویتامین D:

این ماده مغذی مهم در رژیم غذایی ما، در ارتباط با ویتامین‌های معروف، معمولا فراموش شده یا نادیده گرفته می‌شود. به هر حال، ویتامین D برای کودکان و مادران بسیار مهم است. سطح پایین ویتامین D در زنان باردار، با سطح بالاتر اوتیسم در نوزدان در ارتباط بوده است. 

ویتامین D عملکرد پیام‌رسان‌های عصبی را تحت تاثیر قرار داده که معمولا در مبتلایان به اوتیسم، به شکلی منفی تحت تاثیر قرار می‌گیرند.

ویتامین C:

ابتلا به اسکوروی در  مبتلایان به بیماری اوتیسم، بیشتر است، زیرا به نظر می‌رسد بدن‌شان آن را به خوبی پردازش یا دریافت نمی‌کند، که اعتبار استراتژی رژیم محور برای کاهش علائم را تایید می‌کند. میزان بالای  ویتامین C در بدن، به افزایش کلاژن، فعالیت آنتی‌اکسیدانی، عملکرد شناختی و ترمیم سلولی و سلامت بدن کمک می‌کند، همه این‌ها می‌توانند علائم و حساسیت‌های افراد اوتیسم را بهبود بخشند.

آیا کودک مبتلا به اوتیسم می تواند وارد مدرسه عادی شود؟
خیلی از کودکانی که اوتیسم خفیف دارند، توانایی هایی دارند مثلاً حفظیات خوبی دارند و می توانند به مدارس عادی راه پیدا می کنند و اتفاقا برایشان بهتر است زیرا حضور آنها در کنار کودکان دچار اوتیسم که علائم شدید دارند، می تواند باعث تشدید علایم و بروز رفتارهای کلیشه ای در آنها شود.

اما چند نکته را حتماً مد نظر داشته باشید:

1. در مدارس عادی، حضور یک معلم رابط مخصوصا برای کودک کم توان کمک کننده است.
2. متاسفانه باید بپذیریم که ممکن است حتی به این کودکان قلدری شود یا مورد آزار جنسی یا تمسخر دیگران قرار بگیرند. در این زمینه باید اقدامات پیشگیرانه ی لازم انجام شود.
3. به صلاح کودک است که با کودکان طبیعی حشر و نشر داشته باشد. اینکه درمانگر با او به پارک برود، بسیار خوب است زیرا تعمیم دادن از جمله مسائلی است که این کودکان در آن دچار مشکل هستند. چنین سرویسی پرهزینه است و به همین دلیل به مادر آموزش داده می شود ارتباطات را در محیط های دیگر اصلاح کند. مسلما باید به سلامت روان مادر هم توجه کرد و فرصت هایی را به وجود آورد تا بتواند برای خود زمانی داشته باشد.
4. با توجه به شرایط خاص کودک با نشانه های اوتیسم، لازم است که در این زمینه اطلاعات کافی به اولیای مدرسه داده شود. با این حال برخی بر این باورند که نباید به اولیای مدرسه در مورد اوتیسم کودکان توضیح داد، چرا که برخی از مدارس ما دید منفی به مسائل روانپزشکی دارند و اگر کودکی آسیب ببیند، همه تقصیرها را به گردن کودک مبتلا به اوتیسم می اندازند. متاسفانه این ضعف ها وجود دارد و به اصلاحاتی در این زمینه نیازمندیم.

حتماً بخوانید: چند توصیه مهم درباره ارتباط با دختر نوجوان اوتیسم

و اما چند پیشنهادِ کوتاه، مهم و مهربانانه به شما:
پرورش کودکی که مبتلا به اختلال طیف اوتیسم است می‌تواند از لحاظ جسمی خسته‌کننده و از لحاظ هیجانی طاقت فرسا باشد. این پیشنهادها می‌تواند کمک‌کننده باشد:

1. تیمی از متخصصان مورد اعتماد را برای درمان بیماری اوتیسم پیدا کنید. 
   شما نیاز دارید که تصمیمات مهمی در رابطه با آموزش و درمان اوتیسم کودک خود بگیرید. تیمی از متخصصین که شامل روانشناس، روانپزشک، معلم، کاردرمانی، گفتاردرمانی و … می‌شود، می‌تواند به شما در این تصمیم‌گیری‌ها کمک کند.
2. زمان‌هایی را برای خودتان و دیگر اعضای خانواده صرف کنید. 
   مراقبت کردن از کودک با نشانه های اوتیسم می‌تواند بر روابط شخصی شما و روابط با خانواده استرس وارد کند. به منظور اجتناب از فرسودگی، فرصتی برای استراحت کردن فراهم کنید، ورزش کنید و از فعالیت‌های مورد علاقه خود لذت ببرید.
3. با خانواده‌های دیگری که فرزند مبتلا به بیماری اوتیسم دارند، آشنا شوید.
   خانواده‌های دیگری که دارای فرزندان مبتلا به اختلال طیف درخودماندگی هستند، ممکن است تجربیات خوبی در اختیار داشته باشد.
4. در رابطه با اختلال طیف درخودماندگی یا اوتیسم یاد بگیرید. 
   افسانه‌ها و تصورات غلط زیادی در رابطه با بیماری اوتیسم وجود دارد. یاد گرفتن حقایقی در رابطه با اوتیسم به شما کمک می‌کند که کودک خود را بیشتر درک کنید.

ما در این مورد به شما کمک می کنیم:

معرفی بسته ی آموزشی «راهنمای بهبود کودک اوتیسم در منزل»

در بسته ی آموزشی «بهبود کودک اوتیسم در منزل» به صورت کامل در مورد بیماری اوتیسم و علایم بیماری اوتیسم به شما توضیحاتی داده ایم و همچنین 17 تمرین که شما می توانید برای بازتوانی کودک با نشانه های اوتیسم در منزل با او انجام دهید را به صورت دقیق و کامل به شما آموزش می دهیم.
اطلاعات کامل تر را در اینجا بخوانید.